Usiedliśmy, pogadaliśmy, znowu usiedliśmy (tym razem każdy_da z osobna) i napisaliśmy. Napisaliśmy manual o tym, jak uczymy (się) zmiany — czyt. projektowania poprzez zgłębianie komunikacji społecznej, sztuk plastycznych, grafiki użytkowej i multimediów.
Jak wskazuje sam tytuł, jest to manual, który w założeniu ma być użyteczny i używalny w ramach procesu dydaktycznego, ale nie tylko – przeglądowe teksty, uzupełnione o praktyczne przykłady oraz liczne odwołania, czynią tę pozycję ściągą dla projektantów komunikacji wizualnej.
Idea książki zrodziła się z nowej koncepcji kształcenia projektantów graficznych na Uniwersytecie SWPS. Powstała, żeby pokazać czego i jak należy uczyć w zakresie komunikacji wizualnej w formie, przeglądowych i praktycznych tekstów. Jak sama nazwa wskazuje jest to manual, który w założeniu ma być użyteczny i używalny w ramach procesu dydaktycznego, ale nie tylko – przeglądowe teksty, uzupełnione o praktyczne przykłady oraz liczne odwołania, czynią tę pozycję ściągą dla projektantów komunikacji wizualnej. Punktem wyjścia jest teoria projektowania, w ramach której autorzy skupiają się na logice i charakterystyce procesu projektowego, organizacji zespołu projektowego czy wiodących metod projektowych i edukacji projektowania. W drugiej części przyglądają się projektowaniu w wymiarze eksperymentalnym, poszukują relacji między komunikacją, obrazowaniem i sztuką w procesie kształcenia projektantów i projektantek. Trzecia część to prezentacja najistotniejszych obszarów projektowania komunikacji wizualnej wraz z praktycznym i metodycznym ich ujęciem: identyfikacja wizualna, informacja i orientacja, opakowania, kreacja reklamowa czy innowacje społeczne. Książkę zamyka studium przypadku - to tutaj starają się dowieść, że projektowanie to rozwiązywanie problemów na drodze ich diagnozy i dostarczanie możliwie adekwatnych rozwiązań dla końcowych użytkowników.