nakładem krakowskiego wydawnictwa libron ukazała się książka autorstwa mariusza wszołka pt. “teoria i praktyka projektowania (komunikacji)”, w której - jak sam autor deklaruje - można oczekiwać pomysłu na przeprojektowanie projektowania. pomimo tego, że w publikacji design rozumiany jest jako proces rozwiązywania problemów na drodze ich diagnozy i dostarczania rozwiązań prostych w użyciu, to nie trudno nie odnieść wrażenia, że autor poszukuje nowego interfejsu dla praktyki tworzenia i wytwarzania w formie refleksyjnego projektowania.
książka została podzielona na trzy główne części, które równie dobrze mogą stanowić odrębne, autonomiczne kategorie: część teoretyczna poświęcona jest próbie zbudowania ogólnej ramy teoretycznej dla designu komunikacji; druga część książki przedstawia różne oblicza projektowania - zwraca uwagę na zjawiska i mechanizmy, które w rezultacie pozwalają budować postawę kreatywną - pozwalają zrozumieć, czym jest projektowanie jako fach. ostatnia część książki poświęcona jest wiodącej doktrynie projektowania - communication design, które odpowiada m.in. za organizację naszej codzienności społecznej.
nierzadko posługuje się językiem skomplikowanym, przez niektórych określanym jako hermetyczny, ale tylko wtedy, kiedy poziom opisu problemu sięga metaanalizy i dotyczy wybitnie abstrakcyjnych obszarów teorii komunikacji i designu. tam, gdzie to było możliwe, starałem się schodzić do poziomu wewnątrzsystemowego – manifestacyjnego opisu zagadnienia z przywołaniem stosownych przykładów. pokornie liczę na wyrozumiałość czytających wobec tej niestabilnej poetyki. w tym miejscu pozwolę sobie przytoczyć słowa michaela fleischera, który zakończył swoją książkę o podobnym tytule communication design na wstępie książkę tak: „proszę tylko jeszcze o wyrozumiałość, jeśli niektóre części książki wypadły bardziej (a może nawet nazbyt) osobiście, niż to w typowych publikacjach zwykle ma miejsce. próbuję w ten sposób podkreślić, jak bardzo zależy mi na tym, o czym tu piszę” (fleischer 2010a: 290). również ja proszę o wyrozumiałość z tych samych powodów.